Zbliżające się święto bibliotekarzy co roku związane było z organizacją spotkań czytelniczych i promocją czytelnictwa. Chcąc jednak podtrzymać tradycję chcemy przez ten tydzień przypomnieć naszym sympatykom sylwetki tych pisarzy, których daty biograficzne przypadają na „Tydzień Bibliotek”.
6 maja, 103 lata temu, urodził się Stanisław Grzesiuk – pisarz, pieśniarz, kompozytor, piewca obyczajów i specyficznego kolorytu starej Warszawy. Wspomnieniowa trylogia: „Pięć lat kacetu”, „Boso, ale w ostrogach” i „Na marginesie życia” zapewniła mu sporą popularność. Chcąc urozmaicić spotkania autorskie zaczął śpiewać piosenki i wtedy właśnie narodził się Grzesiuk – warszawski bard. Występował publicznie, śpiewając uliczne ballady z Czerniakowa, Powiśla, Woli i Rybaków. Akompaniował sobie na bandżoli i gitarze.
Podstawą jego repertuaru stał się uliczny folklor stolicy, wyśpiewywany z towarzyszeniem bandżoli i gitary. Obok Stefana Wiecheckiego (Wiecha) zaliczany jest do grona najbardziej zasłużonych twórców propagujących język i kulturę warszawskiej ulicy. Miarą talentu Grzesiuka jest fakt, że jego wizję tamtej Warszawy wielu czytelników przyjęło jako szczerą prawdę, choć w dużym stopniu była to kreacja literacka.
Z obozowych doświadczeń powstały wspomnienia „Pięć lat kacetu” (1958). Otwarcie i szczerze opowiadał Grzesiuk, jak dzięki wielkiemu życiowemu sprytowi i twardemu charakterowi udało mu się przeżyć w warunkach nazistowskiej machiny wyniszczania i niewolniczej pracy. W kolejnej powieści „Boso, ale w ostrogach” (1959) sugestywnie odmalował klimat „szemranych” dzielnic miasta i ciężkie warunki życia, w jakich musiał dorastać. Utrwalił w niej Grzesiuk przedmiejski folklor Czerniakowa lat trzydziestych, dzielnicy warszawskiej biedoty.
Rozgłos przyniosły mu nagrania radiowe i telewizyjne. Wygłaszane z charakterystycznym akcentem gawędy o życiu w przedwojennej stolicy przeplatał własnymi interpretacjami warszawskich piosenek, które śpiewał przed wojną i podczas okupacji. Ujmował słuchaczy nie tylko brawurowym wykonaniem tych utworów, ale też ich niepowtarzalnym autentyzmem. Zmarł w 1963 roku w Warszawie.
Źródło: A. Kowalczyk, Stanisław Grzesiuk – Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl